-
1 wyodrębni|ć
pf — wyodrębni|ać impf Ⅰ vt 1. (wskazać jako odrębne) to distinguish, to isolate [element, składnik]- wyodrębnić najważniejsze/decydujące czynniki to isolate the most important/decisive factors- w dziejach miasta można wyodrębnić dwa okresy there are two distinct periods in the town’s history- nasz profesor/socjologia wyodrębnia kilka typów rodziny our professor/sociology distinguishes several family types2. (wyróżnić) [osoba] to single [sb/sth] out, to single out; [cecha, właściwość, wygląd] to mark [sb/sth] out, to mark out; (odróżnić) to distinguish- wyodrębnić pewne grupy społeczne/zjawiska jako typowe to single out certain social groups/phenomena as being typical- wyodrębnić graficznie fragment tekstu/niektóre wyrazy to highlight a passage in a text/some words- zwroty obcojęzyczne wyodrębniono kursywą foreign phrases have been italicized3. (wyizolować) to isolate [substancję, pierwiastek, składnik] Ⅱ wyodrębnić się — wyodrębniać się 1. (powstać) to come into one’s own, to emerge- wyodrębniła się nowa warstwa społeczna a new social stratum has emerged2. (być odmiennym) to stand out; (być widocznym) to be prominent- nie wyodrębniał się niczym wśród kolegów there was nothing to distinguish him from his friendsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyodrębni|ć
См. также в других словарях:
wyodrębniać — ndk I, wyodrębniaćam, wyodrębniaćasz, wyodrębniaćają, wyodrębniaćaj, wyodrębniaćał, wyodrębniaćany wyodrębnić dk VIa, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćnisz, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćnił, wyodrębniaćniony «czynić coś odrębnym, wydzielać z jakiejś… … Słownik języka polskiego
